ΡΟΔΟΣ
ΛΙΝΔΟΣ
Η Λίνδος είναι παραδοσιακός οικισμός στο νησί της Ρόδου. Έχει πλούσια ιστορία, καθώς ήταν μια από τις τρεις αρχαίες πόλεις[σημ. 1] του νησιού και αυτή με την πιο πλούσια ναυτική παράδοση. Είναι η γενέτειρα του Κλεοβούλου, ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας· του Χάρη, του γλύπτη του περίφημου Κολοσσού· του Παναιτίου, του φιλοσόφου που εισήγαγε τη στωική φιλοσοφία στη Ρώμη.
Ο παράκτιος αυτός οικισμός βρέχεται από το νότιο Αιγαίο και απέχει περίπου 55 χλμ. από την πόλη της Ρόδου, ευρισκόμενος στο ακρωτήριο Κράνα των ανατολικών ακτών του νησιού. Τα γραφικά στενά σοκάκια, οι όμορφες παραλίες, η εξαιρετική θέα του πελάγους, αλλά κυρίως η ακρόπολη της Λίνδου, που δεσπόζει πάνω από τον οικισμό, έχουν καταστήσει τη Λίνδο δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Η ακρόπολη, ειδικότερα, χτισμένη σε μια φυσική οχυρωματική θέση, αξιοποιήθηκε από την αρχή της ιστορίας της Λίνδου και είναι συνυφασμένη, όχι αποκλειστικά με την ιστορία της Λίνδου, αλλά με την ιστορία ολόκληρου του νησιού. Αυτόν τον μικρό χώρο, τον αξιοποίησαν και άφησαν σε αυτόν σημάδια της παρουσίας τους οι αρχαίοι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί και οι Ιωαννίτες Ιππότες. Η Λίνδος είναι η θερμότερη περιοχή της γεωγραφικής Ευρώπης ετησίως.[2]
ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 1988,[1] αναπτύχθηκε χωρίς συγκεκριμένο πολεοδομικό σχεδιασμό γύρω από το φρούριο-ακρόπολη της πόλης της Ρόδου, πιθανώς μετά τον σεισμό του 515.[2] Το φρούριο διαιρείτο σε δύο διακριτά πολεοδομικά σχήματα, το Κολλακιό βόρεια και τη Χώρα νότια. Στο Κολλακιό περιλαμβάνεται ο πολύ γνωστός δρόμος των Ιπποτών, το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου ή Καστέλο, το Νοσοκομείο που έχει μετατραπεί σε μουσείο, οι ναοί του Τάγματος και άλλα σημαντικά κτήρια. Στη Χώρα βρίσκεται το τουρκικό παζάρι γύρω από το τζαμί του Σουλεϊμάν, η παλαιά αγορά και άλλα κτήρια περιηγητικού ενδιαφέροντος.
Σύμφωνα με τη συνοπτική περιγραφή στην επίσημη σελίδα της UNESCO, οι Οσπιταλιέροι του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ κατείχαν τη Ρόδο δι’ αγοράς[3] δύο και έτι αιώνες, από το 1309 έως το 1523, μεταμορφώνοντας την πόλη σε ισχυρό οχυρό, εξαιτίας της ιδιαίτερης ρευστότητας και των εκτεταμένων συγκρούσεων της εποχής. Αργότερα η πόλη διατέλεσε αλληλοδιάδοχα υπό Τουρκική[4] και ιταλική κατοχή.[α][5] Θεωρείται μία από τις αρχαιότερες ενεργές μεσαιωνικές πόλεις και σημείο συνάντησης πολλών πολιτισμών.
ΚΑΣΤΡΟ ΜΟΝΟΛΙΘΟΥ
Ο Μονόλιθος Ρόδου είναι χωριό στο νησί της Ρόδου, στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, που ανήκει στο δημοτικό διαμέρισμα Ατταβύρου. Βάσει της απογραφής της ΕΣΥΕ του 2001, το χωριό είχε πληθυσμό 134 κατοίκους (ομοδημότες 112, ετεροδημότες 10, αλλοδαπούς 12)[2]. Βρίσκεται 10 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Απολακκιάς και 30 χλμ από το Πρασονήσι.
Πολιτισμός
Έξω από το χωριό βρίσκεται ενετικό κάστρο, χτισμένο στην κορυφή ενός βράχου 100 μ.. Το κάστρο χτίστηκε το 1480 από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη, για να προστατεύσουν το νησί από επιθέσεις. Το Κάστρο του Μονολίθου είναι ευρέως ερειπωμένο σήμερα. Μέσα στο κάστρο υπάρχει μικρή εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Παντελεήμονα. Η πρόσβαση στο κάστρο γίνεται από μια σκάλα λαξευμένη στον βράχο[3].
Το χωριό βρίσκεται κοντά στην αρχαιολογική θέση αρχαία Κυμισάλα και ενίοτε φιλοξενεί τις ανασκαφικές και άλλες ομάδες έρευνας της περιοχής.
ΚΑΡΠΑΘΟΣ
ΟΛΥΜΠΟΣ
ΔΙΑΦΑΝΙ
ΑΥΛΩΝΑ
ΣΥΜΗ
ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ
ΠΕΔΙ
Γιαλός
